کف بینی، هنر تشخیصی و پیش بینی آینده از طریق بررسی کف دست می باشد. این شیوه پیش بینی در همه جای جهان و در میان فرهنگ های گوناگون وجود دارد. ریشه های کف بینی به هندوستان بر می گردد. هنر کف بینی، از هند به چین، تبت، مصر، ایران، و دیگر کشورهای اروپایی گسترش یافت. کف بینی از چین وارد یونان شد، جایی که آناکسگوراس از آن استفاده می کرد. با این وجود، کف بین های معاصر، اغلب روش های سنتی پیش بینی را با روانشناسی، شفاهای کل نگر، و روش های جایگزین الهام، ترکیب نمودند.
کف بینی، شامل شیوه ارزیابی از شخصیت یک فرد یا زندگی آینده او از طریق خواندن خطوط کف دستش بود. خطوط مختلف ("خط قلب"، "خط زندگی"، و غیره) و "پایه ها" (یا دست اندازها)، ظاهرا تفاسیری را پیشنهاد می دهد که بوسیله اندازه های نسبی، کیفیت، و تقاطع ها تفسیر می شود. در برخی سنت ها، کف بین ها همچنین مشخصه های انگشتان، ناخن ها، اثر انگشت و الگوی پوست کف دست، بافت پوست و رنگ، شکل دست، و انعطاف پذیری دست را نیز بررسی می کنند. کف بین ها، کار خود را با "دست برتر" آغاز می کنند- دستی که فرد با آن می نویسد یا از آن زیاد استفاده می کند. دستی که گاهی اوقات ذهن خودآگاه فرد را نشان می دهد؛ در حالیکه آن دست ذهن ناخودآگاه را به تصویر می کشد. در برخی از سنت های کف بینی، باور بر این است که دست دیگر حامل صفات ارثی و خانوادگی است؛ یا به اعتقادات کیهانی کف بین مرتبط است، تا اطلاعاتی را درباره زندگی گذشته به فرد بدهد.
پژوهش های مختلفی در رابطه با صحّت کف بینی انجام شده است که مبتنی بر سیستم تجزیه و تحلیل شخصیت می باشد. امّا تاکنون هیچ دلیل مشخص و قاطعی ارائه نشده است که نشان دهنده رابطه میان خطوط کف دست و شخصیت یک فرد باشد، و بتوان از این تجزیه و تحلیل نتیجه گرفت که آن شخص از اختلالی کروموزومی رنج می برد یا به گروه خاصی تعلق دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: